Download
Datering
Maker Petrus Regout

Zes platte borden van wit aardewerk.

zes platte borden van wit aardewerk. Geen versiering en geen beschildering.
De familie Bootsma oefende van 1763 tot 1994 het boerenbedrijf uit op de boerderij Haubois te Loënga. De boerderij dankt zijn naam aan Cornelis Haubois, burgemeester van Sneek, die het buiten dat op de plaats van de boerderij stond, in bezit had. In 1760 verkocht Jhr. Tjallingh Edo Roorda van Sixma het buiten aan Ymte Johannes Bangma. In 1763 liet deze de boerderij bewonen door zijn dochter Sibbeltje Bangma (1734-1809) en haar man Johannes Theunis Bootsma (1726-1781). Hij was de eerste Bootsma op Haubois. Hun zoon Imte Johannes Bootsma (1771-1839) was de opvolger. Hij trouwde in 1815 met Beitske Jentjes Alberda (1796-1864). Zij hadden één dochter en vier zonen: Sibbeltje, Johannes, Jentje, Theunis en Rintje. De laatste, Rintje Ymtes Bootsma (1825-1891) was de derde Bootsma op Haubois. Hij trouwde (1871) met Janke Wietses Walinga (1839-1915). Zij hadden drie zonen: Ymte, Wytse en Jentje. De laatste, Jentje Rintjes Bootsma (1880-1961) was de vierde Bootsma op Haubois. Hij trouwde (1907) met Grietje Heeringa (1877-1957). Jentje Bootsma begon in 1910 met het fokken van Stamboekvee. In 1916 was zijn hele veestapel ingeschreven in het Fries Rundvee Stamboek. Sindsdien stond het vee van Bootsma hoog aangeschreven bij veefokkers. Jentje Bootsma en Grietje Heeringa hadden drie kinderen: Janke (1913-1913), Rintje (1915-1994) en Ymte (1918-1991). De beide broers namen de boerderij van hun vader over: de vijfde generatie Bootsma's op Haubois. Ymte bleef ongehuwd. Rintje trouwde met Jantje Hoekstra (1923-2001). Zij hadden geen kinderen. Wegens stadsuitbreiding van Sneek en om de Haubois lijn in stand te houden, zette de weduwe van Rintje het bedrijf na diens dood in 1994 voort in Vrouwenparochie.
Literatuur: - A. Polling, Maastrichtse Ceramiek (Lochem, 1980). - Vugt, Thijs van, "Verzet tegen kinderarbeid 19de eeuw. De werkplaats uit, de school in. Leren, rondlopen of werken? De fabrieken van Regout en het Boschstraatkwartier-Oost in Maastricht tussen 1829 en 1904 en kinderarbeid rond 1880", in: Jaarboek Centraal Bureau voor Genealogie, deel 63 (2009). - A. Polling, Maastrichtse ceramiek. Merken en dateringen, (De Tijdstroom Lochem/Poperinge 1980), p. 20 en 68. (P-140).

Identificatie
Titel
Zes platte borden van wit aardewerk.
Objectnummer
FSM-L-353
Objecttype
  • Borden-aardewerk
Persistente URL
http://hdl.handle.net/21.12111/fsm-collect-1000025850
Over
Onderwerpen
  • Loënga
Werk
Museum
Fries Scheepvaart Museum
Vervaardiging
Maker
  1. Petrus Regout
Datering
Materiaal
  • Porselein
    A material comprising white clay, or "kaolin," and a feldspathic rock, that react when fired so the clay serves to hold the shape of the object and the rock fuses into a natural glass. In China, it includes any such ware that is highly fired enough to produce a ringing sound when struck. In Europe, it is limited to hard-fired ceramic that is translucent. (Project Fotografie)Verwijst naar een soort keramiek van vuurbestendige witte klei, of 'kaolien', en een veldspaathoudende steen die tijdens het bakken reageert. De klei zorgt ervoor dat het voorwerp de vorm behoudt, terwijl de steen wordt omgezet in natuurlijk glas. In China verwijst dit naar alle soorten aardewerk die zo hard worden gebakken dat er een rinkelend geluid ontstaat als het kapot wordt geslagen. In Europa verwijst het alleen naar hardgebakken doorschijnende keramiek. (Project Fotografie)Porselein is bij hoge temperatuur gebakken porseleinaarde die gemengd is met gemalen bot, dat als vulstof en vloeimiddel dient. (AAT-Ned). Porselein is verglaasd aardewerk met een fijne textuur; het wordt gebakken bij temperaturen boven de 1260°C. (Conservation Dictionary)
Aankoop & Licentie
Licentie
BY-SA

Uit de Zuiderzeecollectie

Gerelateerd