Datering

Grote steengoed kruik

Kruik van steengoed in groot formaat. De kruik heeft een bol lichaam en een geel-bruinige kleur. Aan de bovenzijde loopt de kruik uit in een smalle hals met liprand. Hieraan is tevens een oor bevestigd dat doorloopt tot aan de schouder.

Identificatie
Titel
Grote steengoed kruik
Objectnummer
M1913-413
Objectcategorie
eet- en drinkgerei
Objecttype
  • kruik
    HVorm van Michelsberg-aardewerk, waarbij de bodem vlak is en de aanwezigheid van hengsels het meest karakteristiek is. (ABR)
Persistente URL
http://hdl.handle.net/21.12111/srm-collect-53
Werk
Breedte
27.00 cm
Hoogte
45.50 cm
Museum
Stg Rijksmuseum Muiderslot
Vervaardiging
Datering
Materiaal
  • steengoed
    Steengoed of gres is een vorm van keramiek, dat wordt gemaakt van een kostbare kleisoort - gresklei- die kan worden afgebakken bij hogere temperaturen (1200-1300°C); hierbij versintert de klei, nadat keukenzout of soda aan het bakproces is toegevoegd. Het product is geschikt voor het bewaren van vloeistoffen doordat het materiaal niet poreus is. Keramiek wordt pas steengoed genoemd als het op een temperatuur van meer dan 1200 graden Celsius is gebakken. Goede klei voor deze producten is: kaolien (China-clay), een fijne witbakkende kleisoort.Hard en dicht keramisch product, overgangsvorm tussen aardewerk en porselein. Als gevolg van de sterke sintering is de poreusheid zeer laag. Sedert XI toegepast voor gebruiksvoorwerpen (Steinzeug). Dit materiaal werd ook als vloersteentje gebruikt, onder meer rond stookplaatsen. In de Achterhoek zijn die bekend onder de naam potscheur en aan de andere zijde van de Duitse grens als esterkes. Zij zijn gemaakt in Stadtlohn en Vreden. Ook in Zuid-Limburg werden ze gebruikt; hier zijn ze afkomstig uit Raeren bij Aken. Sedert XIX is het materiaal veel gebruikt voor afvoerbuizen, lekdorpeltegels ( lekdorpel) e.d., voorzien van een bruine laag zoutglazuur. (Haslinghuis)Steengoed is een nogal grof soort ceramiek dat gedeeltelijk is gesinterd door verhitting tot ca 1250ºC, maar dat een zekere porositeit heeft behouden. (Conservation Dictionary)Stoneware or vitrified clay is a form of ceramic, which is made from a precious type of clay - vitrified clay- that can be fired at higher temperatures (1200-1300°C); in this process, the clay freshens, after cooking salt or soda is added to the firing process. The product is suitable for storing liquids because the material is non-porous. Ceramics are not called stoneware until they have been fired at a temperature above 1,200 degrees Celsius. Good clays for these products are: kaolin (China-clay), a fine white-firing clay.Hard and dense ceramic product, transitional form between pottery and porcelain. Due to strong sintering, porosity is very low. Since XI applied for utensils (Steinzeug). This material was also used as floor stones, including around boiler rooms. In the Achterhoek region these are known as potscheur and on the other side of the German border as esterkes. They were made in Stadtlohn and Vreden. They were also used in southern Limburg; here they come from Raeren near Aachen. Since XIX the material has been widely used for drain pipes, drip tiles ( drip sill) etc., coated with a brown layer of salt glaze (Haslinghuis).Stoneware is a rather coarse type of ceramic that has been partially sintered by heating to about 1250ºC, but has retained a certain porosity. (Conservation Dictionary)
Techniek
  • Gebakken
    Gebakken klei is klei die boven 500 °C is verhit. De hitte verdrijft het fysisch en chemisch gebonden water en de silicaten ondergaan door verglazing en netwerkvorming een onomkeerbare verandering tot ceramiek.Fired clay is clay that has been heated above 500°C. The heat expels the physically and chemically bound water and the silicates undergo an irreversible change into ceramics through vitrification and network formation.
Aankoop & Licentie
Licentie
Alle rechten voorbehouden

Trefwoorden