Datering
Koetshuis
Op bouwgrond, die door demping van de Appelhaven was ontstaan, bouwde timmerman-aannemer Pieter Jan Blaauw omstreeks 1870 dit koetshuis. Het hoorde waarschijnlijk bij een van de luxe woonhuizen aan de Korenmarkt, die Blaauw er tegelijkertijd naast bouwde. In 1919 is het pand verkocht aan de Hersteld Apostolische Gemeente, die het tot 1938 als kerk gebruikte. In 1969 werd het pand eigendom van de gemeente, die het aanvankelijk wilde slopen, maar het uiteindelijk bestemde voor huisvesting van jongeren. Het Zuiderzeemuseum besloot tot een reconstructie, die in 1982 is voltooid.
Gedetailleerde beschrijving
Projectiezaal en -cabine, toiletten. Het originele pand was in 1960 al van bouwvallige zolderverdieping ontdaan en plat afgedekt. Het stond op de nominatie met de omgeving gesaneerd te worden vanwege een groot nieuwbouwproject. De voorgevel (= grote deuren) stond aan het eind van een straatje langs de Oosterkerk en was daardoor zeer beeldbepalend. Toen het ZZM interesse toonde om de grote ruimte als filmzaal te herbouwen en de gemeente het geschonken had, zetten plaatselijke historici de gemeente onder druk het pand in de nieuwbouwplannen op te nemen. Tenslotte is dat gelukt en is, althans de gevel, herbouwd met daarachter (jongeren)woningen. ZZM bouwde dus een copie, eigenlijk behalve de voorgevelpui, een totale reconstructie naar oude foto’s en tekeningen omdat ook de achtergevel, nu grachtzijde, geheel verdwenen was. Bij de herbouw waren enkele originele ornamenten en stukjes lijstwerk ter beschikking voor copiëring. De grote consoles zijn in hout nagesneden door L. de Roeper en de gietijzeren rozetten zijn nagegoten evenals de leeuwemaskers die echter verdwenen waren (mogelijk ook paardekoppen?) en naar een voorradig model aangevuld zijn. Uit kleuronderzoek van de originele fragmenten bleek tot verrassing het oorspronkelijke verfwerk ingestrooid te zijn met fijn zand, een techniek om zandsteen te imiteren. Dit is weer hier toegepast. De grote koetsdeuren zijn niet meer functioneel; erachter is de zaalwand, maar zijn wel voor onderhoud uitneembaar gemaakt. Ontbreken nog de vier zware hardstenen schamppaaltjes. Deze dienden de wagenwielen op voldoende afstand van de deuropening te houden vanwege de uitstekende wielnaven. De originelen bevinden zich ter plaatse. Deze zijn excentrisch kegelvormig met aan bovenzijde bloemornament.
Reacties