Woonhuis 't Keern

Voorhuis (winkeltje) met zijkamertje; middenkamer met 2 bedsteden, stookplaats (schouwtje) en kelder midden onder de kamer; achterhuis als stal en werkruimte waarin regenbak, tijdelijke bedstede in stal en toegang tot aangebouwd schuitenhuis. Voorpui: Aanvankelijk zou de toen nog te modern geachte pui in oudere steen herbouwd worden, maar een overgeleverde annecdote deed besluiten de aangetroffen pui uit ca. 1910 te handhaven: een paard voor een passerende wagen, op weg naar de Hoornse kaas¬markt, viel dood en tuimelde door de voorgevel naar binnen, waarna deze op kosten van de "rijke kaasboer" vernieuwd werd. Schuitenhuis: Deze is een toevoeging die niet aan dit pand voor-kwam maar bij dergelijke bedrijfjes in West-Fries-land van wege de vaarpolders zeer gebruikelijk was; al of niet direct tegen het woon-bedrijfspand. De situering en aard van dit pand maakte het mogelijk ook dit typerende element hier logisch in het West-Friesche buurtje in te voegen. Het is geen exacte copie van een bestaande, maar algemene kenmerken zijn aan specifieke situatie aangepast. Details exterieur: In de zijgevel is de ernstige verzakking te zien van het later aangebouwde en ook later versteende achterhuis. Eveneens een ongewoon zolderbalkanker, waarvoor een deurgeheng toegepast bleek dat binnen in de kamer aan de balk zichtbaar is. In de versteende achterpui is de stenen voeting van de oorspr. houten pui met middendeur nog te zien. De makelaar op de voorgevel is een kopie van een (inmiddels ook verdwenen) exemplaar te Westwoud dat aan de beschrijving van het verdwenen origineel beantwoorde. Details interieur: De kamers waren nog nooit behangen geweest; wel het interieur van de twee bedsteden (om praktische redenen is het behang daar niet weer toegepast en laat het de oorspr. eenmaal geschilderde toestand zien, waardoor ook het dichtgeplakte roostertje in het tussenschot weer vrij is). Het interieur vertoont vele sporen van vroegere reparaties en secondair gebruikt bouwmateriaal: vermoedelijk bestond de eerste houten bouwfase al grotendeels uit secondair materiaal; later idem gemoderniseerd en uitgebreid: de onderpui lijkt het enige onderdeel waar tenslotte eens nieuw bouwmateriaal is toegepast (op andermans kosten!). Antieke deuren zijn aangepast: tussendeur voor-middenkamer tot het onmogelijke, met tenslotte een compleet schilderijlijstje rond ingezaagd venstertje: een stel bedsteedeurtjes, al van oudere samengesteld, is ingekort om de brede staart van de staartklok ruimte te geven: De scharnieren van de oorspronkelijke achterdeur in de kamer waren, indien versleten, niet vervangen maar meerdere malen met betere aangevuld. Het kabinet vereiste een plaatselijk verhoogde zoldering en (mogelijk zijn voorganger) heeft lange tijd nog op een restant van de oorspronkelijke plavuizenvloer onder de houten kamervloer gestaan; achter deze kast werd de kamerwand nooit geschilderd, het plafond erboven deels ook niet. Op aanwijzing van een informante is de betegeling van de schouw in de woonkamer blank gelaten: d.w.z. de beschilderde tegeltjes zijn niet overgeverfd, hoewel de aangetroffen tegelrestanten en het gietijzeren haardplaatje vele verflagen vertoonden (bij de herbouw waren aanvankelijk witte tegeltjes toegepast; in dezelfde roodbruine verf als gehele kamer overschilderd). De aangetroffen tegelscherven betroffen zowel polygroom, blauw en mangaan (w.o. pilaster)tegels. Nu is een (waarschijnlijk te fatsoenlijke) tegelcompositie aangebracht met roetbaan tussen incomplete pilasters. Een eigenlijk te modern detail dat gebleven is betreft WO-II toen een bomscherf via de voordeur en de tussenwand, in een openstaand bedsteedeurtje bleef steken: een stervormig gaatje in de wand en een gerepareerde splinter in het deurtje.