Download
Datering

Bank voor in kerk of hal

Een kerkbank is een vast onderdeel van een kerkinterieur. Ze werden voor het eerst in de dertiende eeuw in Engeland geïntroduceerd. Daarvoor waren er geen zitplaatsen en stonden de meeste mensen tijdens een kerkdienst. Aan het einde van de middeleeuwen werden er steeds meer houten kerkbanken neergezet. Maar niet iedereen kon zomaar gaan zitten. Deze banken werden ook wel ‘herenbanken’ genoemd. Rijke mensen betaalden veel geld om op de beste plek te zitten. Mannen en vrouwen zitten in deze tijd doorgaans niet op dezelfde bank. Banken waarop mannen zitten zijn vaak te herkennen aan de lessenaar (boekenstandaard), waarop ze de Bijbel of een liedboek kunnen leggen. Banken waarop vrouwen zitten hebben meestal geen lessenaar, omdat de meeste vrouwen niet leerden lezen. Daarnaast hebben ze vaak een open rugraam (rugleuning, het gedeelte waar je met je rug tegenaan leunt) waardoor ze de stof van hun rokken kwijt kunnen.

Identificatie
Titel
Bank voor in kerk of hal
Objectnummer
C1942-176
Objectcategorie
meubilair
Objecttype
  • zitmeubel
    Meubels speciaal bedoeld voor zitten, zoals stoelen, banken en fauteuils.
  • bank
    Langwerpig vlak waarop meerdere personen naast elkaar kunnen zitten, doorgaans voorzien van een leuning of muurvlak aan de achterzijde, van steen of hout. In kerken kwamen houten banken en stoelen pas eind XVI in zwang toen de preek een belangrijk deel van de dienst werd. In de M.e. vond men stenen zitbanken vooral in kerkportalen, kloostergangen, vorstelijke en publieke zalen, ter weerszijden van de stookplaatsen, in vensternissen ( (zie) vensterbank). In een park of tuin spreekt men van een tuinbank, gemaakt van steen, hout of ijzer. (Haslinghuis)
  • kerkbank
    Bankachtige stoelen, vaak op een vaste plaats, die achterkanten hebben en toegankelijk zijn vanaf de gangpaden, voor het gebruik van een kerkgemeente. (AAT-Ned)
Persistente URL
http://hdl.handle.net/21.12111/srm-collect-10000283
Werk
Breedte
153.00 cm
Hoogte
94.50 cm
Diepte
44.00 cm
Museum
Stg Rijksmuseum Muiderslot
Vervaardiging
Datering
Materiaal
  • hout
    Hout is een bouwmateriaal, afkomstig van boomstammen en -takken. Naast merg, spint en schors vormt het daarvan het voornaamste bestanddeel. Ten noorden van de Alpen is hout van oudsher het belangrijkste bouwmateriaal. Onderscheiden worden naaldhout van naaldbomen (dennen, grenen, vuren) en loofhout van loofbomen (eiken, beuken enz.). De stammen werden meestal in het groeigebied gekantrecht en per vlot of in een schip over water vervoerd. De houthandel en -nijverheid concentreerden zich in Nederland vooral in Dordrecht, Amsterdam, Deventer en later ook in de Zaanstreek. Voor regionaal gebruik concentreerde de houthandel zich ook in plaatsen als ’s-Hertogenbosch, Schoonhoven en Tiel. (Haslinghuis)
Aankoop & Licentie
Licentie
Alle rechten voorbehouden

Uit de Zuiderzeecollectie

Gerelateerd